همه با هم، برای نجات تالاب ها

تالاب‌ها منبع مناسبی برای تامین آب هستند و همچنین با تغذیه منابع آب زیرزمینی، کمک بزرگی به حل مشکل کم آبی می‌کنند. تالاب ها با پیشگیری از نفوذ آب‌های شور و همچنین حذف رسوب و مواد سمی، به جلوگیری از آلودگی آب‌ها کمک می‌کنند.
تالاب‌های ساحلی مانند تالاب انزلی که در حاشیه سواحل دریا شکل می‌گیرند، کمک بزرگی به جلوگیری از فرسایش ساحل می‌کنند. علاوه بر این، تالاب‌ها پذیرای انواع مختلف پرندگان مهاجر و بومی هستند و تاثیر مثبتی در حفظ محیط زیست دارند.
«برنج» یکی از محصولات رایج تالابی است غذای نیمی از جمعیت جهان را تأمین می کند.
دوم فوریه ۱۹۷۱، پس از برگزاری نشستی در شهر رامسر، با تلاش «اسکندر فیروز» پدر محیط زیست ایران، قدیمی ترین معاهده حفاظت از محیط زیست جهان با عنوان «کنوانسیون رامسر» تصویب شد. این کنوانسیون چارچوب و ساختارهایی برای اقدامات ملی و همکاری‌های بین‌المللی به منظور حفاظت و استفاده صحیح از تالاب‌ها و منابع آنها ارائه می‌کند.
در حال حاضر ۱۷۱ کشور دنیا به منظور محافظت از تالاب‌ها، به عضویت در کنوانسیون رامسر درآمده‌اند. امروزه ۲۳۷۵ تالاب در سراسر جهان به عنوان تالاب‌های جهانی رامسر شناخته می‌شوند. ایران نیز یکی از اعضای کنوانسیون رامسر است و در حال حاضر ۲۵ تالاب‌های را به ثبت جهانی رسانده است.
امروزه حال تالاب هاي‌ ایران هیچ خوب نیست؛ چه تالاب هایي مانند بختگان، طشک، کم جان، کافتر، مهارلو، ارژن، پریشان، گاوخونی، هامون، جازموریان و میقان که در اقلیم خشک و نیمه خشک کشور قرار دارند، چه آنهایی که در مناطق مساعدتر و نوار شمالی کشور قرار گرفته اند مانند تالاب انزلی، بوجاق، گمیشان، الماگل، آلاگل و زیروار.
بسیاری از سدها، سبب مرگ تالاب ها و تشدید فرایند مخرب بیابان زایی شده اند. تالاب ها و اکوسیستم هایي که روزگاری بهشت پرندگان و جانداران و گیاهان متفاوتی بودند، امروزه به «مرداب» تبدیل شده اند.