حقوق بیمه گذاران
فصل اول: تعاريف
ماده ۱– واژگان و اصطلاحات مذكور در اين آئين‌نامه صرف‌نظر از هر مفهوم ديگري كه داشته باشند با این تعاريف استفاده شده‌اند:
۱- بيمه مركزي: بيمه مركزي جمهوري اسلامي ايران
۲- عرضه کننده بیمه: شامل مؤسسه بیمه، نماینده بيمه و دلال رسمی (كارگزار) بیمه است.
۳- مؤسسه بيمه: شركت بيمه اي است كه داراي پروانه فعاليت از بيمه مركزي بوده و مجاز به انجام عمليات بيمه است.
۴- دلال رسمي(كارگزار) بيمه: شخصي حقيقي يا حقوقي است كه در مقابل دريافت كارمزد، واسطه انجام معاملات بيمه بين بیمه گذار و بيمه‌گر بوده و شغل او منحصراً ارائه خدمات بيمه اي مي‌باشد. دلال رسمي بيمه بايد داراي پروانه دلالي رسمي بيمه از بيمه مركزي باشد.
۵- نماينده بيمه: شخصي حقيقي يا حقوقي است كه پس از اخذ مجوز فعاليت از يك شركت بيمه در مقابل دريافت كارمزد يا هزينه صدور به عرضه خدمات بيمه در يك يا چند رشته و به نمايندگي از جانب يك شركت بيمه طرف قرارداد همان شركت مي‌پردازد.
۶- متقاضی خدمات بیمه‌اي: شخص حقیقی یا حقوقی است كه به منظور دريافت خدمات بيمه‌اي به عرضه‌كننده بيمه مراجعه مي نمايد.
۷- بیمه گذار: شخص حقيقي يا حقوقي است كه مشخصات وي در بيمه‌نامه يا قرارداد بيمه ذكرگرديده و متعهد به پرداخت حق‌بيمه است.
۸- فرم پیشنهاد بیمه: مجموعه پرسش‌هايي است كه بيمه گر به منظور شناسايي نيازهاي بيمه‌اي، كسب اطلاعات در مورد موضوع بيمه، ارزيابي خطر و تعيين نرخ حق‌بيمه از متقاضي خدمات بيمه يا نماينده وي مي‌پرسد و پس از پاسخ متقاضي و تكميل فرم و امضاء آن توسط بيمه‌گذار يا نماينده وي، جزء لاينفك بيمه‌نامه محسوب مي‌شود.
۹- بیمه‌نامه يا قرارداد بيمه: سندي كتبي مشتمل بر مشخصات و تعهدات بيمه‌گر و بیمه‌گذار و شرايط عقد بيمه است.
۱۰- حق‌بيمه: وجهي كه بیمه‌گذار در برابر اخذ پوشش و تعهد بيمه‌گر براي جبران خسارت وارده به موضوع بيمه در صورت وقوع يا بروز حادثه تحت پوشش بيمه‌نامه مي‌پردازد.
۱۱- شرايط عمومي: قسمتي از مندرجات بيمه‌نامه به صورت چاپي است كه براي هر رشته بيمه‌اي، به صورت يكسان براي كليه بیمه‌گذاران، توسط بيمه‌گر بر اساس مصوبه شوراي‌عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي نوشته مي‌شود. شرايط عمومي شامل مواردي از قبيل: تعاريف و اصطلاحات، مقررات حاكم بر طرفين قرارداد، وظايف و تعهدات بيمه‌گر و بيمه‌گذار، خطرات اصلي تحت پوشش، خطرات استثناء شده، شرايط فسخ، انفساخ و ابطال بيمه‌نامه و نحوه حل اختلافات احتمالي آتي است.
۱۲- شرايط خصوصي: قسمتي از مندرجات بيمه نامه، شامل شرايط و اطلاعات خاص و ويژه و يا پوشش‌هاي اضافي يا حذفي است كه بين بيمه‌گر و بيمه‌گذار معين، توافق مي‌گردد. در صورت تعارض بين شرايط عمومي و شرايط خصوصي، شرايط خصوصي بيمه‌نامه بر شرايط عمومي مقدم است.
۱۳- شرايط پيوست بيمه‌نامه: متون استانداردي كه معمولاً توسط نهادهاي بين‌المللي بيمه براي هر يك از رشته‌هاي بيمه به صورت شرايط استاندارد يا كلوز بيمه‌اي تدوين و در عرف بين‌الملل حاكم بوده و به بيمه‌نامه پيوست مي‌شود و جزء لاينفك آن محسوب مي‌گردد. شرايط پيوست بيمه‌نامه بر شرايط عمومي مقدم است.
۱۴- الحاقيه: اوراقي كه به بيمه‌نامه ضميمه شده و جزء لاينفك آن محسوب مي‌شود و هرگونه تغيير در بيمه‌نامه از طريق آن صورت مي‌گيرد.
۱۵- جدول بازخريد: جدولي است كه به بيمه‌نامه‌هاي عمر داراي ذخيره رياضي پيوست مي‌شود و ارزش بازخريد بيمه نامه در طول مدت اعتبار در آن مشخص مي‌شود.
۱۶- جدول سرمايه مخفف: جدولي است كه به بيمه‌نامه‌هاي عمر داراي ذخاير رياضي پيوست مي‌شود كه سرمايه بيمه نامه در پايان دوره را در صورت توقف يا خودداري از پرداخت حق‌بيمه توسط بیمه گذار در طول مدت اعتبار بيمه نامه مشخص مي نمايد.
۱۷- فروش اجباري بيمه: هر گونه فروش بيمه بدون تقاضا و تمايل بیمه گذار يا ملزم كردن وي به هر طريقي به خريد بيمه يا خريد از يك بيمه گر خاص.
۱۸- اطلاعات شخصي: به اطلاعاتي از قبيل نام و نام خانوادگي، تحصيلات، نشاني محل سكونت و محل كار، كد پستي، شغل، شماره تلفن شخصي، كد ملي، شماره حساب بانكي، شماره كارت اعتباري، ميزان درآمد و ثروت، عادت هاي فردي، بيماري هاي جسمي و رواني فردي و خانوادگي، قوميت، جنسيت و مذهب گفته مي‌شود.
۱۹- بيمه زندگي(عمر): نوعي از بيمه‌هاي بازرگاني كه در آن انجام تعهد بيمه‌گر منوط به فوت و يا حيات بيمه‌شده طي مدت بيمه است.
۲۰- بيمه‌هاي غير زندگي: عبارتست از كليه رشته‌هاي بيمه بازرگاني به استثناء بيمه‌هاي زندگي.
۲۱- بيمه شخص ثالث: بيمه موضوع قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث مصوب مجلس شوراي اسلامي
